Wiewiórki są gryzoniami i mimo, że należą do tej samej grupy co szczury, myszy, jeżozwierze i mnóstwo jeszcze innych zwierząt, to właśnie je darzymy ogromną sympatią.

Może za sprawą swojej wrodzonej ciekawości i puszystego ogonka, który w momencie przeskoku z gałęzi na gałąź pomaga jej utrzymać równowagę? Może z tego powodu, że wiodą przeważnie dzienny tryb życia i dlatego nie mamy problemu ze spotkaniem ich w parku, czy lesie podczas spaceru? Wiewiórki są samotnikami i rzadko łączą się w pary. Wiodą nadrzewny tryb życia, w czym doskonale pomagają im także ostre pazurki, dzięki którym z łatwością wspinają się po pniach i biegają po gałęziach. Żywią się głównie nasionami sosen, ale też bukwią, żołędziami i orzechami. Wiewiórki swoje zapasy na zimę, gromadzą przez kilka miesięcy (przez koniec lata i całą jesień) w dziuplach lub zakopują je w ziemi. Niestety często zapominają gdzie schowały nasiona, co procentuje wzrostem nowych roślin.

Wiewiórki charakteryzują się zmiennym ubarwieniem. I można je spotkać najczęściej w dwóch odmianach: jedna z częścią grzbietową wybarwioną na rudo, szarymi bokami i białą częścią brzuszną, a druga o grzbiecie czarnobrunatnym i białej części brzusznej, a bokach cieniowanych. Możliwe są także wybarwienia pośrednie. Jesienią wiewiórki zmieniają futro na bardziej gęste i wybarwione w szarym odcieniu. Kolejna zmiana futra następuje znowu wiosną. Ogon wiewiórki pokryty jest włosem rozmieszczonym w dwóch pasmach, a długie uszy zakończone są kitkami.

Wiewiórki pospolite zamieszkują dziuple, które utykają porostami i mchami, lub gniazda ptaków, dobudowując zadaszenie lub czasami same budują gniazda z gałęzi. W ciągu roku wyprowadzają nawet trzy mioty, w których rodzi się 3 do 5 młodych. Ciąża wiewiórki trwa 37-40 dni, a po porodzie przez 8 tygodni matka karmi młode własnym mlekiem. Niestety bez udziału samców, gdyż samce nie troszczą się o potomstwo. Młode już w wieku 2,5 miesiąca zaczynają same poznawać uroki otaczającego ich świata. Wiewiórki wbrew opinii nie zapadają w sen zimowy, ale zdarza się, że ograniczają opuszczanie gniazda.