Karkonoski Park Narodowy obejmuje najwyższe pasmo Sudetów. Ponad łagodną linię grani wznoszą się najwyższe wierzchołki Karkonoszy, sięgające wysokości 1600 m n.p.m.

Z widokiem tym kontrastują pionowe, kilkusetmetrowe skalne ściany kotłów polodowcowych. Pokrywające te tereny 10 tysięcy lat temu lodowce pozostawiły po sobie dwa górskie jeziora: Mały i Wielki Staw.

 

Osobliwością i symbolem Karkonoszy są granitowe skałki o fantastycznych kształtach. Wynurzający się z kosodrzewiny 12-metrowy ostaniec Słonecznik pełnił dla mieszkańców okolicznych wsi rolę zegara słonecznego. Pojawiające się nad skałką słońce wskazywało południe. Grupa najwyższych, 25-metrowych skał o nazwie Pielgrzymy, przypomina wyrzeźbione w kamieniu postacie. Nie mniej ciekawe są położone pod Szrenicą charakterystyczne Końskie Łby. Spływające stokami gór strumienie tworzą w wielu miejscach wodospady i kaskady. Wpadający do głębokiego, wąskiego wąwozu Wodospad Kamieńczyka spada z wysokości 27 metrów.  Wrażenie potęgują pionowe skalne ściany, otaczające ciasno to miejsce.

Charakterystycznym widokiem dla Karkonoskiego Parku Narodowego są kikuty suchych świerków, pokrywające zbocza Szrenicy. Najwspanialszym zabytkiem znajdującym się w Karpaczu jest kościółek Wang, zbudowany na przełomie XII i XIIIw. w Norwegii. W XIX w. odkupił go od Norwegów pruski król Fryderyk Wilhelm IV i przeniósł w Karkonosze.

Świat zwierząt Karkonoszy charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem gatunkowym. Jest to związane z występowaniem pięter roślinnych o odmiennym klimacie i z różnorodną mozaiką zbiorowisk flory. Ponadto rzeźba i ukształtowanie terenu - zwłaszcza powyżej górnej granicy lasu, dodatkowo wyróżniają Karkonosze na tle innych pasm górskich Sudetów. Typowe dla krajobrazu tych gór jeziora i kotły polodowcowe, strome kamieniste zbocza, torfowiska na zrównaniach wierzchowinowych, stały się miejscem występowania wielu cennych dla karkonoskiej przyrody gatunków.

Ilość gatunków zwierząt żyjących w Karkonoszach: bezkręgowce - co najmniej 15 tysięcy gatunków, kręgowce - ponad 320 gatunków, a wśród nich: ryby - 2 gatunki, płazy - 6 gatunków, gady - 6 gatunków, ptaki lęgowe i przelotne - około 200 gatunków, ssaki - prawie 60 gatunków. Bogactwo flory Karkonoskiego Parku Narodowego przejawia się w występowaniu na stosunkowo niewielkim obszarze gatunków pochodzących z różnych regionów geograficznych, w tym reliktów polodowcowych, posiadających tutaj swe odosobnione, izolowane stanowiska, a także roślin, których poza omawianym pasmem górskim nie spotkamy w żadnym innym miejscu na świecie, czyli tzw. endemitów. Wiele gatunków to rośliny rzadkie i zagrożone wyginięciem - zostały wpisane do „Polskiej Czerwonej Księgi Roślin” i wymagają podjęcia odpowiednich działań ochronnych. Karkonoski Park Narodowy został utworzony w 1959 roku i obejmuje obecnie 55,76 km2.