Pies, który wpadnie na trop wilka, nie chce iść dalej kuli ogon i zawraca. Człowiekowi, który słyszy wycie wilka przyśpiesza bicie serca. Czy słusznie boimy się wilków?

Samotny wilk jest bojaźliwy i unika człowieka, odważny staje się dopiero w grupie. Co można jeszcze powiedzieć o wilkach? Są znakomitymi, niezależnymi myśliwymi, wytrwałymi, silnymi i wytrzymałymi. Jeśli są głodne potrafią przebyć w ciągu nocy nawet 160km. Posiadają doskonały węch, więc wytropienie zwierzyny nie sprawia im żadnego kłopotu. Wilki są zwierzętami inteligentnymi, obdarzonymi niezłą pamięcią i zdolnością kojarzenia faktów. Żywią się łosiami, jeleniami i sarnami i to stanowi ich ulubione menu. Kiedy jednak wychowują młode zadowalają się zającami, niewielkimi gryzoniami, jaszczurkami a nawet chrabąszczami. Latem i jesienią zjadają również owoce. Kiedy zbliża się zima wilki łączą się w stada zwane watahami. Watahy tworzą osobniki złączone więzami krwi. Przewodzi im zwykle najsilniejszy i największy samiec zwany basiorem. Czasami na czoło stada wysuwa się doświadczona samica (wadera), która zajmuje dominującą pozycję w rodzinie. To ona rozpoczyna wiele wspólnych akcji łowieckich. Każdy z osobników w stadzie ma ściśle określoną rolę. Są wilki tropiące, wilki zwiadowcy, wilki ścigające, a także te, które sprawują pieczę nad młodymi, kiedy wataha poluje.

Oprócz czasu spędzonego na polowaniach wilki dużo czasu poświęcają na zabawy i rozrywkę, młode dzięki temu uczą się polować, a między starszymi wilkami zacieśniają się więzy. Ruja występuje raz do roku, zwykle pod koniec zimy (luty, marzec). Rozmnaża się zwykle tylko para alfa. Ciąża trwa 60–65 dni. Wadery szczenią się w norach, wykrotach lub na ziemi, w dobrze osłoniętych legowiskach. W jednym miocie zwykle rodzi się od 4 do 7 wilcząt, ale zdarzają się mioty liczące do 12 szczeniąt. Młode rodzą się ślepe. Oczy otwierają po 12–15 dniach. W pierwszym okresie życia matka karmi je własnym mlekiem, nie opuszczając w tym czasie legowiska. Zaopatrzeniem rodziny w pokarm zajmuje się samiec. Później młode karmione są przez całe stado wstępnie przeżutym i nadtrawionym pokarmem. W ciągu kilku pierwszych miesięcy następuje najszybszy rozwój masy ciała. Młode zaczynają polować z rodzicami po zmianie uzębienia. Śmiertelność podczas pierwszego roku życia wynosi od 50 do 85%. W naturze wilki dożywają 14 - 16 lat.