Bogactwo przyrody Wolina, największej polskiej wyspy, stało się podstawą idei objęcia tego obszaru ochroną. W 1960 za sprawą grupy naukowców powołano zachodnią część wyspy Wolińskim Parkiem Narodowym, zajmującym początkowo powierzchnię ok 5000 ha. Znalazły się w niej oprócz morskiego wybrzeża głównie obszary leśne oraz położone tu jeziora.
Klify latem, FOTO: Woliński Park Narodowy
Bogactwo przyrody Wolina, największej polskiej wyspy, stało się podstawą idei objęcia tego obszaru ochroną. W 1960 za sprawą grupy naukowców powołano zachodnią część wyspy Wolińskim Parkiem Narodowym, zajmującym początkowo powierzchnię ok 5000 ha. Znalazły się w niej oprócz morskiego wybrzeża głównie obszary leśne oraz położone tu jeziora.
Klify zimą, FOTO: Woliński Park Narodowy
W 1996 roku park powiększono do blisko 11000 hektarów przez przyłączenie pasa wód Bałtyku o szerokości jednej mili morskiej oraz rozlewisk delty Świny z wieloma wyspami i wysepkami. WPN jest pierwszym w Polsce parkiem morskim. Jednym z najatrakcyjniejszych fragmentów parku jest morskie wybrzeże klifowe, a wysokie do 95m urwiska, które są efektem niszczącej działalności fal. W wyniku działalności sił przyrody brzeg klifowy cofa się nawet średnio o 80 cm rocznie. Proces ten przybiega w różnym tempie na różnych odcinkach klifu. Największe zniszczenia powodują ogromne sztormy, ale swoje robią też słońce, deszcz i wiatr. U podstawy klifu zalegają liczne głazy, które dotarły tu wraz z lodowcem. Dla ptaków te kamienne wysepki mają duże znaczenie.
Las olchowy, FOTO: Woliński Park Narodowy
Blisko 90% Wolińskiego Parku Narodowego pokrywają lasy, a wśród nich lasy bukowe, które w większości zachowały swój naturalny charakter. Wśród nich największą powierzchnię zajmuje kwaśna buczyna, rosnąca na bardzo ubogich glebach. Ponad połowa drzewostanów bukowych to drzewa 100-letnie i starsze. Południowo - zachodnią część parku porasta buczyna pomorska objęta ścisłą ochroną rezerwatową. Wśród buków wolińskich można spotkać starsze od nich dęby, a jeden z nich liczy sobie nawet 600 wiosen i 6 metrów w obwodzie. Ponad 60% powierzchni lasów parku zajmuje sosna, sadzona przez człowieka.
Jedną z atrakcji WPN są jeziora morenowe takie jak Czajcze, Rabiąż i Domysłowskie. Ich otoczone lasami i porośnięte naturalnie brzegi czynią dla ptaków prawdziwy ptasi azyl. Inny charakter ma najczęściej odwiedzane przez turystów jezioro turkusowe, które lśni turkusowym blaskiem. Jest to jezioro sztuczne i powstało po zalaniu dawnych kopalni kredowych.
Fauna jest bardzo zróżnicowana i bogata. Można tu spotkać dziki, koziołki oraz wiele innych zwierząt. Z bogatego świata chrząszczy na uwagę zasługuje jelonek rogacz, najokazalszy z chrząszczy krajowych, mający do 8 cm długości. Niezwykle bogaty na wyspie jest świat ptaków. W koronach wysokich drzew buduje swoje gniazda orzeł bielik. Jest on największym polskim ptakiem drapieżnym. Rozpiętość jego skrzydeł wynosi 2,5m. Przychówek roczny bielika to zwykle 1-2 pisklęta.
Żubr, FOTO: Woliński Park Narodowy
Woliński Park Narodowy to popularne miejsce turystyki i wypoczynku. Aby ruch turystyczny nie stanowił zagrożenia dla naturalnego środowiska wyznaczono szlaki, po których oprowadzają wykwalifikowani przewodnicy. Do stałych punktów odwiedzin należy wizyta w żubrowisku, czyli w rezerwacie pokazowym żubrów. Ten największy obecnie ssak europejski hodowany jest tutaj od 1976 roku. Cennym źródłem informacji jest także znajdujące się w Międzyzdrojach Muzeum Przyrodnicze Wolińskiego Parku Narodowego. Dzięki bogatej ekspozycji można zapoznać się tu z florą i fauną występującą w parku.
