Konie charakteryzują się wielką różnorodnością umaszczeń, o których decyduje zarówno kolor włosia jak i kolor skóry. U większości koni skóra ma kolor ciemny, ale np. konie białe mają skórę cielistą.

Bardzo rzadko zresztą spotyka się białe konie. Dwa razy w roku koń linieje, czyli okresowo wymienia sierść na zimę i lato, gdyż latem sierść jest krótsza i rzadsza, a zimą odwrotnie. Źrebięta także linieją (bez względu na pogodę). Dopiero po tym "wyrastaniu" z sierści, w której przyszły na świat, mają właściwe umaszczenie. Rozróżniamy następujące maści podstawowe koni tj. siwa, gniada, kara, kasztanowata, izabelowata, bułana, myszata oraz maści złożone takie jak dereszowata, srokata, tarantowata.

KOŃ SIWY - jest mieszaniną włosów białych i czarnych. W zależności od proporcji włosów białych i czarnych koń może mieć odcień srebrzysto szary, ciemnoszary lub jasnoszary.

Koń KARY - jest po prostu czarny. Zarówno sierść jak i grzywa i ogon. Konia z sierścią o granatowym połysku nazywamy kruczo karego, a konia, którego sierść wpada w popiel i jest bez połysku nazywamy wronim.

KOŃ KASZTANOWATY ma ogon, grzywę i sierść w tym samym odcieniu od żółtobrązowego po rudawobrązowy, bez tzw. podpaleń na kończynach. Skóra jest ciemna. Na głowie oraz nogach mogą być odmiany. Wśród odcieni maści kasztanowej możemy mówić o złotym kasztanie, jasnym kasztanie, ciemnym kasztanie lub tez brunatnym kasztanie (wówczas grzywa i ogon mogą być jaśniejsze, a sierść wręcz czekoladowej barwy).

KOŃ GNIADY - sierść jest brązowa o różnym natężeniu barwy, ale ogon i grzywa są zawsze czarne. Kończyny do stawów nadgarstkowych i stępu przeważnie czarne. Wyróżniamy tutaj maści jasnogniade, gniade, ciemnogniade i skarogniade.

KOŃ IZABELOWATY - ma złocistą sierść, a grzywę i ogon w kolorze białym.

KOŃ BUŁANY - charakteryzujące się jasną, jasnożółtą sierścią oraz czarną grzywą i ogonem. Czarny kolor dominuje również na kończynach. U większości koni tej maści występuje ciemnobrązowa pręga grzbietowa oraz poprzeczne prążki na przedramionach i podudziach. Wyróżniamy kilka odcieni tej maści: jasnobułana, wilczata, czerwonobułana.

KOŃ MYSZATY - ma sierść jednolicie szarą, a grzywę i ogon czarne. Takie umaszczenie występuje stosunkowo rzadko.

KOŃ SROKATY  jest pokryty dużymi nieregularnymi plamami białej sierści. Opisując go, dodaje się do słowa srokaty określenie maści, np.: srokato-kasztanowaty lub srokato-kary, gdy dominuje biel, albo karo-srokaty, kasztanowato-srokaty, gdy dominuje inny kolor niż biel. 

KOŃ DERESZOWATY klacz o maści karej, gniadej lub kasztanowej z domieszką szarych włosów, dających wrażenie "szpakowatości". Kolor ten występuje najczęściej na tułowiu, głowie oraz kończynach. Na tułowiu mogą występować ciemniejsze plamki, tzw. kukurydza. Podobnie jak w przypadku innych maści występuje w niej kilka odcieni: kasztanowatodereszowata, gniadodereszowata, karodereszowata.

KOŃ TARANTOWATY - charakteryzują się ciemnymi plamkami różnej wielkości, które występują na białej skórze, bądź odwrotnie - są białe na ciemnej skórze. Pojawiają się także inne rodzaje ubarwienia - tzn. konie bez plamek, bądź fragmentami zmieszanych ze sobą włosów ciemnych i białych. U tarantów może też wystąpić jedna, biała plama. Skóra konia tej maści jest zwykle ciemna pod ciemną sierścią, różowa pod białą oraz pokryta kropkami w okolicach oczu i pyska. U tarantów mogą wystąpić następujące wzory: leopard, werniksowy, derka, płatki śniegu, cętkowany, oszroniony.